معاونت درمان و توانبخشی

به گزارش خبرنگار وب‌دای دانشگاه، دکتر ناهید رحمانی با اشاره به شیوع روزافزون دیابت نوع ۲ در جامعه اظهار کرد: این بیماری صرفاً با دارو و رژیم غذایی کنترل نمی‌شود، بلکه نیازمند برنامه‌ای چندبُعدی و مداوم است که فیزیوتراپی نقش محوری در آن دارد.

وی افزود: تمرینات اختصاصی فیزیوتراپی به بهبود متابولیسم گلوکز و افزایش حساسیت به انسولین کمک می‌کنند و از پیشرفت بیماری به مراحل پیچیده‌تر جلوگیری می‌نمایند. این مداخلات، نه‌تنها سطح قند خون را پایدارتر می‌کنند بلکه منجر به بهبود سلامت عمومی بدن می‌شوند.

عضو هیئت علمی گروه فیزیوتراپی در توضیح عوارض شایع بیماران دیابتی گفت:نوروپاتی دیابتی، مشکلات تعادلی و محدودیت حرکتی از شایع‌ترین دلایلی هستند که بیماران را به فیزیوتراپی می‌کشاند. تمرینات تعادلی، کششی و تقویتی، همراه با درمان‌های دستی و الکتروتراپی، در کاهش درد، افزایش حس عمقی و جلوگیری از سقوط بسیار مؤثرند.

وی با تأکید بر جنبه‌های پیشگیرانه فیزیوتراپی افزود: فیزیوتراپیست‌ها با طراحی برنامه‌های شخصی‌سازی‌شده، به بیماران در حفظ وزن مناسب، بهبود عملکرد قلبی‌–‌تنفسی و ارتقای کیفیت زندگی کمک می‌کنند. این رویکرد یک پشتیبان پایدار در مدیریت طولانی‌مدت دیابت محسوب می‌شود.

فیزیوتراپی جز درمانی ماندگار در مدیریت بیماری

دکتر رحمانی در پایان خاطرنشان کرد: در هفته ملی دیابت باید به همه یادآوری کنیم که فیزیوتراپی فقط مکمل درمان یا  تنها تمرین یا ورزش نیست، بلکه یک جزء درمانی ماندگار در مدیریت بیماری و بخشی از مسیر درمان است که کیفیت و طول عمر بیماران را بالا می‌برد.

انتهای پیام/